Sokak lambası, iki taraflı
Biri titrek biri kararlı
Kararlının ışığı tüm sokağa yetti
Titreğin görevini de istemeden üstlendi
Sokak ışıksız kalmadığından
Kimse olmadı şikâyetçi bundan
Titreğin keyfine diyecek yoktu
Kararlı ise iki kişilik yorgundu
Titrek tamamen sönse
Fark etmezdi bile hiç kimse
Ama kendini sokmazdı zora
O yüzden bir şey olmadı bu tembel ışığa
Kararlı ise bir gece
Sönüverdi sessizce
Sokağın sakinleri toplandı
Yanıp sönen ışığa durup baktı
Sönen kararlıya isyan ettiler
“Bizi bırakıp gittin” dediler
Titreğe övgüler düzdüler
Kararlıyı bir güzel üzdüler
Titrek şişindi, böbürlendi
Kararlıya güldü sinsi sinsi
Günler geceler geçti
Toplandı sokağın sakinleri
“Bu iş böyle olmaz
Bu ışık hiç düzgün yanmaz
Sokağı aydınlatmak gerek”
Korktu bunları duyan titrek
“Hep böyleydim ben” dedi
“Ne oldu bunlara şimdi”
Sonra kafasına dank etti
Kararlı hep onu çekip çevirdi
Kararlıya seslendi gecelerce
“Dön” dedi “çabalayacağım ben de”
Kararlı “olmaz” dedi
“Benim gücüm maalesef bitti
Zamanında bunun farkına varmalıydın
Sokağı benle beraber aydınlatmalıydın”
Pişman oldu titrek ama neye yarar
Kararlı da canından oldu, gördü zarar
Titrek de bir titredi, iki titredi
Bir gece patladı, söndü gitti
________________________________
(Fotoğraf: Zeynep Kabak / Bursa / Ağustos ’18)