Ateşe verdin bedenlerini o temiz yüreklerin.
Yaktın, kül ettin, acımadın ve izledin.
Düşünmedin, dur demedin, sığındın ardına dinin.
Kinle, nefretle, kötülükle doluydu kalbin.
Utançla dolu bir çukur açtın zamanda.
Lakin vuramadın sanata hiç pranga.
Bir acı türküdür, çalar hala kulağımda.
Bu sızıyı ben hiç unutmadımaklımda.
_________________________________
(Resim:Mutlu Coşar/Ankara/Temmuz ’18)